To trójpłaszczyznowe skrzywienie kręgosłupa, zwane często ”bocznym skrzywieniem kręgosłupa. Obejmuje ono:
- skrzywienie w płaszczyźnie czołowej (boczne skrzywienie kręgosłupa),
- skrzywienie w płaszczyźnie strzałkowej (lordo-, kifo-skolioza),
- skrzywienie w płaszczyźnie poziomej (rotacja i torsja kręgów).
Wygląd pacjenta:
- asymetryczne ustawienie barków, łopatek, miednicy, trójkątów talii;
- przeniesienie środka ciężkości, kolana koślawe;
- stopa płasko- koślawa;
- garb żebrowy i wał lędźwiowy po wypukłej stronie skrzywienia;
- powiększona lub zniesiona lordoza szyjna/ lędźwiowa oraz kifoza piersiowa;
W okresie przyspieszonego wzrostu 10-12 r.z. następuje pogłębienie wady, dlatego bardzo ważne jest stała kontrola postawy dziecka w wieku między 7 a 9 rokiem życia i wychwytywanie wszelkich asymetrii. Pomimo wielu hipotez próbujących wyjaśnić przyczynę powstawania skoliozy strukturalnej, nadal 85% z nich stanowią skoliozy idiopatyczne, czyli te o nieznanej przyczynie.
Rehabilitacja
W leczeniu zachowawczym skolioz stosuje się metody:
- Neurofizjologiczne- polegają na poprawianiu funkcji związanych ze sterowaniem postawą ciała. Działanie korekcyjne dąży do poprawy czucia postawy w kierunku postawy prawidłowej np. metodą PNF,
- Aktywnie redresujące – w metodach tych korekcję skrzywienia uzyskuje się poprzez intensywne oddziaływanie na układ mięśniowy. Podejmuje się próby jednoczesnej trójpłaszczyznowej korekcji skrzywienia oraz w warunkach odciążenia osiowego dąży się do mobilizacyjnej hiperkorekcji skrzywienia,
- Wyrabiające świadomość własnego ciała i rozluźniające mięśnie,
- Metoda Schroth,
- Koncepcja FITS.
Podczas wykonywania ćwiczeń należy spełnić 3 warunki:
- osiągnięcie najlepszego wyprostu kręgosłupa,
- odrotowanie tułowia za pomocą techniki oddychania,
- izometryczne wzmacnianie siły mięśniowej w trakcie wykonywania wyprostu i odrotowania.
Skoliozy mogą ulec pogorszeniu, jednak dzięki niektórym działaniom można zahamować proces deformacji. Te działania to wpływanie na wadliwą sylwetkę, by znormalizować skoliotyczny obraz oraz osiągnąć przeciwieństwo nieprawidłowej postawy.
Aktywność pacjenta- 3 warunki dobrego zachowania:
rozpoznanie wadliwej postawy, np. przed lustrem czy poprzez zdjęcie,
przedstawienie oraz uzmysłowienie wad postawy,
wpływanie ćwiczeniami na poszczególne wadliwe ruchy ciała, które mają za zadanie zahamować deformację skoliozy, a także wzmocnienie coraz to bardziej prawidłowej postawy.
- Rozpoznanie wadliwej postawy, np. przed lustrem czy poprzez zdjęcie
- Przedstawienie oraz uzmysłowienie wad postawy
- Wpływanie ćwiczeniami na poszczególne wadliwe ruchy ciała, które mają za zadanie zahamować deformację skoliozy, a także wzmocnienie coraz to bardziej prawidłowej postawy.