Jedna z najskuteczniejszych metod stosowanych w leczeniu skolioz. W założeniu metody postawę ciała rozpatruje się jako układ 3 równoległych prostokątów, ułożonych jeden na drugim. Pierwszy z prostokątów obejmuje miednicę, odcinek lędźwiowy kręgosłupa oraz dolne żebra.
Drugi obejmuje górną część brzucha i klatkę piersiową, a górną 3 krąg piersiowy. Trzeci z prostokątów ograniczony jest obrysem kończyn i barków. Przy prawidłowej postawie ciała, w widoku z boku, wskutek fizjologicznych krzywizn kręgosłupa prostokąty te przedstawiają się jako trapezy.
Oddech.
Bardzo duże znaczenie w tej metodzie odgrywa świadomie kierowany oddech, który stanowi swego rodzaju „środek” korekcji wewnętrznej, zwiększający możliwości korekcji zewnętrznej.
U pacjentów ze skoliozą występuje asymetryczny wzorzec oddychania, który zależy od stopnia deformacji klatki piersiowej. Przy takim asymetrycznym oddechu siła pchnięcia żebra na krąg działa jednostronnie i pogłębia rotację tego kręgu. Również przepona „pracuje” na korzyść skoliozy. W efekcie każdy oddech działa pogłębiająco na wadę, gdyż wpycha wdychane powietrze w skoliotycznie poszerzone części klatki piersiowej i tylko te części pracują prawidłowo.
Idea.
Katherina Schroth wpadła na pomysł, że jeśli nadmuchanie gumowej dętki piłki powoduje wypchnięcie wszystkich jej wgnieceń, to na takiej samej zasadzie zniekształcona klatka piersiowa może zmienić swój kształt pod wpływem specjalnych ćwiczeń oddechowych.
Terapia oddechowa systemem Lehnert-Schroth to „ortopedyczno-oddechowy” system ćwiczeń połączony z równoczesną trójwymiarową korekcją skoliozy. Ćwiczenia oddechowe polegają na świadomym kierowaniu wdechu w określoną partię płuc, przez co następuje korekcja od wewnątrz. W ćwiczeniach korygujących, określanych też nazwą „oddychanie obrotowo-kątowe”, wdech połączony jest z odpowiednimi ruchami, których kierunek związany jest z lokalizacją wady. Jest to świadomy akt polegający na tym, że ćwiczący sam kieruje wdychane powietrze we właściwą stronę.
Metoda ma zastosowanie zarówno w terapii skolioz i asymetrii wynikających z kompensacji układu ruchu. Stosowana zarówno w leczeniu dzieci jak i dorosłych.