To trójpłaszczyznowe skrzywienie kręgosłupa, zwane często "bocznym skrzywieniem kręgosłupa". Obejmuje ono:

• skrzywienie w płaszczyźnie czołowej (boczne skrzywienie kręgosłupa);
• skrzywienie w płaszczyźnie strzałkowej (lordo- lub kifo- skolioza);
• skrzywienie w płaszczyźnie poziomej (rotacja i torsja kręgów).

Udar mózgu to zespół objawów klinicznych związanych z nagłym wystąpieniem zaburzenia czynności mózgu, w wyniku zaburzenia krążenia mózgowego i utrzymujący się ponad 24 godziny.

Udar mózgu może być krwotoczny (wywołany wylewem krwi do mózgu) lub niedokrwienny (wywołany zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu).

Uraz czaszkowo-mózgowy powstaje w wyniku działania na czaszkę krótkotrwałego urazu mechanicznego. Przeciętny uraz ciśnieniowy może spowodować uszkodzenia ostre lub tępe, w następstwie których powstają otwarte (posiadające ranę) lub zamknięte uszkodzenia czaszkowo-mózgowe.

Rezultatem urazu są widoczne zmiany, ubytki i zaburzenia ruchowe lub/oraz psychologiczne/psychiczne. Zaburzenia takie mogą mieć różny charakter, zasięg, przebiegający od niewielkich wręcz minimalnych stanów zmianowych w mózgu poprzez umiarkowane do ciężkich zaburzeń i ograniczeń funkcji i czynności życiowych.

- coxartrozy czyli choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego,
- coxalgii - zespołu bolesnego biodra bez cech zwyrodnienia,
- bólu zlokalizowanego w pośladku,
- bólu powięziowego - biegnącego po bocznej stronie uda aż do kolana,
- utykania, braku możliwości pełnego obciążenia kończyny,
- ograniczenia ruchomości lub sztywności w stawie biodrowym- lub innych

Choroby stawu biodrowego nie są rzadkim zjawiskiem, ściśle rzecz biorąc, zaburzenia równowagi mięśniowej, które pływają na ruchomość uda występują często nawet u młodych. Dodatkowo i być może z powodu stałego braku równowagi mięśniowej, zwyrodnienie stawu biodrowego może pojawić się bardzo wcześnie (przed 30 rokiem życia).

Choroba układowa tkanki łącznej, która ma charakter przewlekle postępujący, mimo stosowanego leczenia. Podstawowym objawem choroby jest symetryczne zapalenie stawów. Występują także zmiany pozastawowe i powikłania układowe. W obrazie RTG występuje osteoporoza okołostawowa, nadżerki powierzchni stawowych, zniekształcenia kostne.

Do uszkodzenia łąkotki najczęściej dochodzi, gdy siła urazu działa z boku przy zgiętym kolanie. Przyczyną uszkodzenia są z reguły wcześniejsze mikrourazy, w wyniku których dochodzi do zmniejszenia elastyczności więzadeł i osłabienia tkanek miękkich w stawie. Biomechaniczne zaburzenia ruchu powodują nierównomierne przeciążenia i nieuchronnie prowadzą do kontuzji.

Urazy ścięgna Achillesa związane są z wielokrotnymi obciążeniami, szczególnie podczas biegów i skoków. Z reguły poważną przyczyną kontuzji jest nieprawidłowy trening, zwiększona aktywność fizyczna. Urazy ścięgna Achillesa mogą być ściśle powiązane z wadami ustawienia stopy i złym obciążeniem.

Płaskostopie czynnościowe to obniżenie przyśrodkowego brzegu stopy z powodu niewydolności statyczno- dynamicznej. Prawidłowo ukształtowana stopa nie dotyka całkowicie do podłoża i opiera się w trzech punktach: 1 i 5 kością śródstopia oraz na pięcie.